Welke ondergrond moet ik gebruiken?

Zaterdag overpeinzingen over dragers en Munch

Het afgelopen jaar voelde ik een aantrekking tot aquarel. Dat is tevens het moment waarbij de keuze van papiersoort een grote rol ging spelen. Wanneer je een beetje onderzoek doet, merk je al snel dat de dure papiersoort geadviseerd wordt. Maar wat een bedragen zijn dat! Toegegeven, je merkt duidelijk het verschil in resultaat, maar als je nog bezig bent je techniek te verbeteren, dan is het wel een grote uitgave. Uiteindelijk ging ik overstag en kocht een duurder blok, net iets goedkoper maar nog steeds met goede kwaliteit papier. Het staat nog steeds in mijn kast, want ik durf het niet te gebruiken voor experimenteren.

Experimenteren is wat ik (zoals je in eerdere posts kunt lezen) op dit moment veel doe. Ook hier dacht ik na over de dragers. Ik startte met oude aquarelvellen (met op de achterkant mijn modeltekenles) omdat het mooi en stevig papier is en dus geschikt voor acrylverf en mixed media. Maar ik kwam erachter dat ik ook op goedkoop papier interessante effecten kon verkrijgen, effecten die ik niet op het duurdere papier zag ontstaan. Dus ging ik daarmee verder. Het waren experimenten, maar soms zat er iets tussen waar ik echt tevreden mee was, zelfs blij van werd. Maar kun je dat wel verkopen op dat goedkope papier? Op welk papier is het eigenlijk wel goed en wie bepaalt dat eigenlijk?

Toevallig kregen we dit jaar in het open atelier een uitdaging om karton van oude dozen met gesso te prepareren en als drager te gebruiken. Ik vond dit perfect passen bij mijn experimenten; mij sprak ook het idee van hergebruik (kosten besparen, recycling) erg aan. Dus daar ben ik mee aan de slag gegaan. Opnieuw kwam de vraag op: maar kan ik het zo wel verkopen, mocht er opeens een briljant werk ontstaan?

Gisteren keek ik naar een aflevering van “Het geheim van de meester” (kijktip op NPO). “Een team van topexperts gaat de ultieme uitdaging aan: het reconstrueren van de meest uiteenlopende meesterwerken. Hierbij zetten ze alles op alles om precies te doen wat de meester deed.” Dit keer kozen zij het wereldberoemde kunstwerk De Schreeuw van Edvard Munch. Het team ging naar Noorwegen waar zij het schilderij uit de lijst mochten observeren. En wat bleek? Het is geschilderd op (stro)karton met op de achterkant zijn eerste versie!

Dus nu heb ik besloten me niet langer druk te maken over de drager. En ik weet zeker dat er onder onze biljoenen bevolking mensen zijn die het juist leuk of uniek vinden wanneer een kunstwerk niet op traditionele wijze of op een gangbare drager is gemaakt.

Mijn schilderijen zijn te koop. Neem een kijkje in mijn galerij of neem contact met mij op voor meer informatie.

Joyce van Paassen ©